داستان اصلی دفتر ما با همین جمله شروع شد 🙂 زمانی که تمام هم و غممون رو گذاشتیم که هرجور شده باید طراحی‌ها درست و مطابق نقشه‌ها اجرا بشه و حتی بهتر از طرحی که در اون لحظه به ذهنمون رسیده!
در کنار طراحی وارد فاز اجرا شدیم و جنگیدیم و همچنان هم داریم می‌جنگیم، تا بتونیم سهم خیلی کمی در اعتماد سازی کارفرما به معمار و ارزش افزوده‌ای که معمار ایجاد میکنه بوجود بیاریم و در راستای تحقق رویای ”همه طرح ها قابلیت اجرا داره“ تلاش کوچکی کرده باشیم و بتونیم کور سوی امیدی در دل معمارهای جوون‌تر ایجاد کنیم. (البته به اندازه خودمون)
همیشه دوست داشتیم که فضاها صرفاً زیبا نباشن و واقعا حس خوب در ضمیر ناخودآگاه مخاطبین ایجاد کنن به نحوی که اون حس رو در فضای دیگه نتونن لمس کنن.
نگاه به جزئیات، هویت و معنا و مفهوم را همیشه سعی کردیم در طراحی‌ها مد نظر داشته باشیم و ساده از کنارش نگذریم. سادگی خوبه اما پس تفاوت اثرها اگر همه از سادگی بهره ببرن در چی هستش؟ مطمئنا جزئیات!
یکی از نکات مهمی که همیشه سعی کردیم در طراحی ها رعایت کنیم اینه که ”معماری صرفاً نباید ژورنالی باشه“، بلکه باید در دراز مدت بتونه به خوبی روز اول بمونه و مصرف کننده به دنبال تغییر نباشه.
”معتقدیم که رنگ صرفا سفید نیست و شاید در طراحی، یک الی دو رنگ و شاید در طراحی دیگر نیاز به هزاران رنگ باشه“ این تفکر ممکن با معماری مسابقات امروزی ایران که همه چی سفید باید باشه سازگار نباشه اما رنگ بخش مهمی از حس فضاست.